80-433 Gdańsk, ul. Zawiszy Czarnego 6/1 58 340 47 63 Email: kancelaria@fortuna-krp.pl

Biuletyn - 06.2013 - Kancelaria Radcy Prawnego Fortuna Gdańsk

Biuletyn – 06.2013

Biuletyn z dn.27.05.2013

I.ZMIANY W PRZEPISACH
Nowa ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych

Dnia 28 kwietnia 2013 r. weszła w życie nowa ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Ma ona skutkować ograniczeniem zatorów płatniczych oraz zwiększeniem bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.
Ustawa wprowadza m.in. maksymalnie 60-dniowy termin zapłaty – od chwili doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku potwierdzających wykonanie usługi lub dostawę towaru w przypadku podmiotów publicznych, z wyjątkiem publicznych podmiotów leczniczych – ermin ten wynosi 30 dni). Umawianie się na dłuższe terminy jest możliwe wyjątkowo – j. jedynie wówczas, gdy nie jest to sprzeczne ze społeczno-gospodarczym celem umowy  zasadami współżycia społecznego oraz gdy jest obiektywnie uzasadnione. Wprowadzono także aksymalny 30-dniowy termin na procedurę badania zgodności towaru lub usługi z umową. Dla wierzyciela przewidziano także ryczałtową kwotę – 40 euro, która ma rekompensować oszty dochodzenia należności, w sytuacji, gdy nie dochowano terminu zapłaty. Ustawę stosuje ię jedynie do transakcji zawartych po dniu wejścia w życie ustawy. Dłużnik w postępowaniu upadłościowym może skorzystać z instytucji zwolnienia od kosztów sądowych
Dnia 30 marca 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. 2013 poz. 355). Regulacja umożliwia zwolnienie od kosztów sądowych dłużników w postępowaniu upadłościowym. Uchyla ona art. 32 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, co dostosowuje przepisydo wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 15 maja 2012 r. (P 11/2010). Trybunał orzekł w nim, że ustawodawca ograniczył w sposób arbitralny prawo do sądu w pewnych sytuacjach, znosząc możliwość uzyskania zwolnienia dłużnika – wnioskodawcy od opłaty sądowej II. PRAWO ENERGETYCZNE
Efektywność energetyczna Dnia 11 stycznia 2013 r. opublikowano obwieszczenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej (M. P. 2013 poz. 15) W załączniku do obwieszczenia znajduje się wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Są nimi m.in. przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w zakresie izolacji instalacji przemysłowych tj.: 1) modernizacja izolacji termicznej rurociągów ciepłowniczych oraz ciągów technologicznych w obiektach            (np. izolacja: rurociągów, zbiorników, kotłów, kanałów spalin, turbin, urządzeń oczyszczających gazy wlotowe, armatury przemysłowej);
2) izolacja termiczna systemów transportu mediów technologicznych w obrębie procesu przemysłowego, w tym urządzeń transportowych, przygotowania półproduktów i produktów (np. transport surówki, ciekłej stali, wyrobów walcowniczych) oraz sieci ciepłowniczych, wodnych i gazowych (transportujących np. gaz ziemny, gaz koksowniczy, gazy hutnicze, gazy techniczne oraz sprężone powietrze);
3) izolacja termiczna walcowniczych pieców grzewczych. Pozytywna ocena projektu nowelizacji prawa energetycznegoW stanowisku przedłożonym przez Ministra Gospodarki w dniu 9 kwietnia 2013 roku, Rada Ministrów pozytywnie zaopiniowała zmiany w prawie energetycznym, które zaproponowano w poselskim projekcie nowelizacji tej ustawy. Zaproponowane zmiany mają dostosować polskie prawo do regulacji Unii Europejskiej w zakresie wdrożenia przepisów dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczących wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz promowania energii ze źródeł odnawialnych (2009/72/WE, 2009/73/WE oraz 2009/28/WE).Najistotniejsze wśród proponowanych zmian to propozycje związane z rozdziałem nadzoru właścicielskiego nad operatorem gazowego systemu przesyłowego a spółkami zajmującymi się produkcją i obrotem paliwami gazowymi, rozwiązania wprowadzające ochronę odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej, który zakłada m.in. wypłatę przez gminy specjalnych dodatków odbiorcom energii elektrycznej w gospodarstwie domowym. Pozytywnie oceniono również rozwiązania w zakresie obowiązku sprzedaży określonej ilości gazu ziemnego na giełdzie towarowej lub rynku regulowanym. Urząd Regulacji Energetyki – żółte i czerwone certyfikaty nadal będą wydawane Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nadal będzie wydawał tzw. żółte i czerwone świadectwa kogeneracyjne w oparciu o art. 9l ust. 3 ustawy Prawo energetyczne. Od 31 marca 2013 roku ewentualne prawa majątkowe wynikające z tych rodzajów świadectw będą zapisywane na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia prowadzonym przez Towarową Giełdę Energii i nie będą podlegały umarzaniu przez Prezesa URE. Zgodnie z nowelizacją ustawy Prawo energetyczne ze stycznia 2007 r. regulacje w zakresie obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia z kogeneracji albo uiszczenia opłaty zastępczej obowiązywały do 31 marca 2013 r. Natomiast URE przekonuje, że wydawanie „żółtych” i „czerwonych” certyfikatów ma stabilizować rynek i zmniejszyć niepewność, jaka pojawiła się po zawieszeniu systemu. URE oczekuje na rozwiązania legislacyjne, które pozwolą na dalsze wsparcie dla „żółtej” i „czerwonej” kogeneracji.  III. PRAWO PODATKOWEKolejne deklaracje, które można składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej.Od dnia 29 stycznia 2013 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów deklaracji, które można składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej (Dz. U. 2013 poz. 98) Zgodnie z nim dopuszczalne jest składanie za pomocą środków komunikacji elektronicznej kolejnych dokumentów. Są nimi: – zawiadomienie o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego (VAT–ZD) – deklaracja dla podatku akcyzowego od suszu tytoniowego (AKC–ST/AKC–STn). Urzędnicy skarbowi, którzy brali udział w wydaniu decyzji podatkowej, nie mogą uczestniczyć w rozpatrywaniu odwołania od niej. Uchwała w składzie siedmiu sędziów NSA z 18 lutego 2013 r. (sygn. akt I GPS 1/12).
Uchwała NSA została podjęta w związku z wątpliwościami zakresie art. 130 par. 1 pkt 6 ustawy – Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.). Przepis ten mówi o specyficznych postępowaniach, w których odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ. Odnosi się m.in. o pracowników urzędów skarbowych, celnych, gminy czy miasta oraz izb skarbowych i celnych, a także Ministerstwa Finansów, jacy podejmowali czynności procesowe związane z wydaniem pierwotnej decyzji. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że jeśli podatnik składa odwołanie do tego samego organu, który wydał decyzję, to musi mieć gwarancję, że jego pismo zostanie rozpatrzone obiektywnie. Zgodnie z orzeczeniem osoby, jakie brały udział w wydaniu zaskarżonej decyzji, nie mogą rozstrzygać odwołania od niej, gdyż istnieje ryzyko, że mogliby oni wniosek podatnika rozpatrzyć powierzchownie. Od odszkodowania za budowę linii wysokiego napięcia na gruncie osoby fizycznej nie trzeba płacić podatku dochodowego Wyrok WSA w Białymstoku z 23.01.2013 r. sygn. akt I SA/Bk 434/12 Rolnik, przez którego gospodarstwo rolne ma przechodzić linia energetyczna, podpisał umowę o ustanowienie służebności przesyłu na czas nieokreślony, z tytułu której otrzymał jednorazowe świadczenie. Pojawił się spór, czy powinien od tego odpprowadzić podatek dochodowy. Na podstawie art.21 ust.1 pkt 120 lit.a ustawy o PIT odszkodowania z tytułu ustanowienia służebności gruntowej wypłacone posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na podstawie wyroków sądowych i umów (ugód) zwolnione są z podatku dochodowego. Zagadnieniem wymagającym wyjaśnienia było, czy wprowadzona od 3.08.2008 r. instytucja służebności przesyłu także jest objęta hipotezą ww. przepisu. Z art.305(1) kodeksu cywilnego wynika, że nieruchomość można obciążyć służebnością przesyłu na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować urządzenia służące m.in. do doprowadzania energii elektrycznej i korzystać z nich.Sąd stwierdził, że służebność przesyłu jest odmianą służebności gruntowej.W związku z powyższym zwolnienie podatkowe przewidziane w art.21 ust.1 pkt 120 ustawy o PIT odnosi się także do służebności przesyłu.Wyrok jest nieprawomocny. Nowe regulacja dotycząca kas fiskalnychDnia 1 kwietnia 2013 weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2013 poz. 363).
Zgodnie z nową regulacją, obowiązek ewidencjonowania dotyczy każdej sprzedaży, w tym otrzymanej przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności. Szczegółowo uregulowano zasady zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi, a także tryb postępowania w przypadku tzw. oczywistych pomyłek. Wprowadzono odrębne przepisy dotyczące ewidencji realizowanej przez podatników wykonujących tylko czynności zwolnione, przewidując, że podatnicy ci ewidencjonują wartości sprzedaży, jako sprzedaż zwolnioną. Ustalono, że podatnicy sporządzają raport fiskalny po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc w terminie do 25-tego dnia miesiąca następującego po tymże miesiącu. Dodatkowo, w odniesieniu do podatników, dla jakich podstawą opodatkowania jest marża, wprowadzono tzw. zero techniczne. W akcie wskazano, że jeżeli z przyczyn niezależnych od podatnika nie może być prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących, wtedy podatnik kontynuuje ewidencję przy zastosowaniu kasy rezerwowej lub ma obowiązek zaprzestania sprzedaży. Zgodnie z nową regulacją, paragon fiskalny musi zawierać numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy.  VAT – nowe wzory deklaracjiOd 1 kwietnia 2013 r. obowiązują nowe wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu nowych środków transportu (VAT-10) oraz deklaracji dla podatku od towarów i usług od wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu (VAT-11). Nowe formularze mają również deklaracje: VAT-7, VAT-7K, VAT-7D, VAT-8 i VAT-9M. Wprowadziło je rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług dotyczących transakcji wewnątrz wspólnotowych w zakresie nowych środków transportu (Dz. U. 2013 poz. 367) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. 2013 poz. 394)  IV.DZIAŁ PROCESOWYKlauzula wykonalności w formie pieczątkiSenatorowie w projekcie nowelizacji k.p.c. złożonym w Sejmie proponują wprowadzenie możliwość nadawania klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu bez konieczności spisywania odrębnej sentencji, a jedynie poprzez umieszczenie stosownej pieczęci na danym tytule egzekucyjnym. Komornik pobiera opłatę od dłużnika, nawet gdy umorzono postępowanieW dniu 8 marca 2013 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę w składzie trzech sędziów (sygn. akt: III CZP 109/12), gdzie wywiódł, iż komornik pobiera opłatę stosunkową od dłużnika także w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela w sytuacji, gdy będący podstawą egzekucji nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym utracił moc po wszczęciu egzekucji. Notariusz pobiera dodatkowe wynagrodzenie za złożenie wniosku o wpis do księgi wieczystejNotariusz ma prawo do wynagrodzenia za wystąpienie z wnioskiem do sądu o wpis do księgi wieczystej – taki jest sens uchwały z 8 marca br. podjętej przez Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów (sygn. akt III CZP 5/13). V.PRAWO MEDYCZNE
Wystawianie recept na leki refundowane Art. 2 pkt 14 w zw. z art. 48 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z dnia 13 czerwca 2011 r. z późn. zm.) Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Ministerstwo Zdrowia, osobą uprawnioną do wystawiania recept refundowanych jest m.in. lekarz, lekarz dentysta, z którym NFZ zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych, natomiast przepisy ustawy refundacyjnej nie wprowadzają innych obostrzeń. Stwierdzono, że w sytuacji, gdy norma prawa nie zawiera dodatkowych warunków, nie można interpretować przepisu w sposób zawężający lub rozszerzający. Stanowisko powyższe podziela również Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej. Zła sytuacja finansowa szpitala nie przesądza o zwolnieniu od kosztów sądowych Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 14 lutego 2013 roku, sygn. akt III AUz 29/13Sąd Apelacyjny w Rzeszowie orzekł, że okoliczność, iż działalność szpitala przynosi stratę, nie może powodować, że wszczęte z jego inicjatywy postępowanie sądowe prowadzone będzie na koszt Skarbu Państwa. Podkreślono, że rzeczywistość gospodarcza wymaga od podmiotów prowadzących jakąkolwiek formę działalności na rynku, w tym również od tych, których działalność nie jest nastawiona na uzyskiwanie zysku, dysponowaniem określonymi środkami finansowymi, a dalej ich rozmyślnym wydatkowaniem. Jednostki te powinny tak planować swoje wydatki, aby uwzględnić koszty postępowania sądowego. Przeciwną sytuację ocenić należy jako naruszenie zasady równoważności w traktowaniu powinności finansowych przez zobowiązanego, gdyż obowiązek uiszczania kosztów sądowych wobec Skarbu Państwa jest co najmniej równorzędny z obowiązkiem wywiązywania się z innych zobowiązań związanych z prowadzeniem działalności. Zatrudnienie na innym stanowisku nie wyklucza zaliczenia do pracowników medycznychWyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2013 r., sygn. I PK 188/12 Jeżeli jednostka pogotowia ratunkowego zatrudnia kierowcę mającego uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego, to taki pracownik również może być zaliczony do grupy pracowników medycznych i co za tym idzie, obowiązuje go skrócona norma czasu pracy – orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 marca 2013 roku. Zdaniem Sądu nie jest prawidłowa wykładnia, która sprowadza się do stwierdzenia, że pracownik wykonuje zawód medyczny tylko wtedy, gdy formalnie zatrudniony jest na stanowisku medycznym, lub gdy wykonywanie świadczeń zdrowotnych ma zapisane w zakresie obowiązków. Wykonywanie zawodu medycznego następuje także wówczas, gdy pracownik wykonuje faktycznie takie świadczenia i ma ku temu odpowiednie kwalifikacje. Leczenie w sytuacji zagrożenia życia nie może zależeć od pieniędzy Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 9 kwietnia 2013 roku, w sprawie 13423/09, Mehmet Şentürk i Bekir Şentürk przeciwko Turcji Na skutek skargi wniesionej przeciwko Turcji, Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, iż nieudzielenie odpowiedniej pomocy ze względu na brak pokrycia przewidywanych kosztów leczenia stanowi naruszenie prawa do życia. W stanie faktycznym sprawy ciężarna kobieta była wożona do kilku szpitali. W jednym z nich stwierdzono śmierć płodu i konieczność przeprowadzenia odpowiedniej operacji, ale rodzina nie miała pieniędzy na pokrycie kosztów przyjęcia do szpitala i zabiegu. Kobieta miała zostać przewieziona do kolejnego szpitala, ale zmarła w karetce, nie uzyskawszy pomocy medycznej. W ocenie Trybunału, naruszono najważniejsze z praw chronionych w Konwencji o prawach podstawowych, to jest prawo do życia. Odmowa udzielenia przez szpital pomocy osobie znajdującej w stanie zagrożenia życia stanowi naruszenie prawa do życia. Do władz państwowych należy takie zorganizowanie pracy szpitali – państwowych oraz prywatnych, aby taka sytuacja nigdy nie miała miejsca. Osoba, której życie jest zagrożone, powinna uzyskać pomoc niezależnie od tego, czy dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi.  Zmiany w przepisach 

  • Z dniem 15 lutego 2013 roku weszła w życie ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z dnia 31 stycznia 2013 r.) zmieniająca m.in. art. 16 i art. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.).
  • Z dniem 1 marca 2013 roku weszło w życie Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 lutego 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu instytucji powołanych do kontroli jakości surowców używanych do produkcji produktów leczniczych (Dz. U. z dnia 14 lutego 2013 r.)

VI. PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE
Nowelizacja Prawa telekomunikacyjnego W dniu 22 marca 2013 roku weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo Telekomunikacyjne (Dz. U. z 21.12.2012, poz. 1445). Zmiany dostosowują polskie prawo do dyrektyw unijnych 2009/136/WE i 2009/140/WE dotyczących plików cookies. Wskazane przepisy nakazują każdemu właścicielowi serwisu internetowego pozyskanie zgody internautów na instalowanie tzw. plików cookies (inaczej: ciasteczek). Każdy użytkownik powinien być na odwiedzanej stronie internetowej poinformowany o stoswoaniu i działaniu cookies, aby każda decyzja dotycząca zgody lub jej braku na zmiany ustawień przeglądarki była świadoma.W celu realizacji wymogów znowelizowanych przepisów, należy przygotować zrozumiały dokument, informujący, jaki sposób i do jakiego celu wykorzystywane są pliki cookies oraz jak można dokonać zmian w ustawieniach.Nadzór nad realizacją postanowień znowelizowanej ustawy sprawuje Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który w przypadku braku realizacji obowiązków może nałożyć karę pieniężną w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Niezależnie od tego, Prezes UKE może nałożyć dodatkową karę pieniężną na kierującego przedsiębiorstwem w wysokości 300% jego miesięcznego wynagrodzenia.  Nadto, z dniem 21 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 1145 ), która wprowadza w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.) zmiany w zakresie umów i regulaminów świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych oraz cenników usług telekomunikacyjnych.Zmienione przepisy należy stosować od dnia 21 stycznia 2013 r. Ustawodawca wyznaczył, dostawcom usług telekomunikacyjnych termin 5 miesięcy – biegnący właśnie od wejścia w życie ustawy – na dostosowanie uprzednio obowiązujących warunków umów, w tym tych określonych w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych lub w cenniku usług telekomunikacyjnych, do znowelizowanych przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne.Natomiast umowy zawarte po 21 stycznia 2013 r. muszą już od początku spełniać wszystkie warunki określone przepisami ustawy Prawo telekomunikacyjne w brzmieniu obowiązującym od 21 stycznia 2013 r.Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 2 ustawy nowelizacyjnej, umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarte z konsumentem na czas określony przed 21 stycznia 2013 r. mogą zawierać początkowy okres obowiązywania umowy dłuższy niż 24 miesiące, natomiast umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarte przez dostawcę usług od dnia 21 stycznia 2013 r. na czas określony z konsumentem nie mogą być dłuższe niż 24 miesiące.  VII.PRAWO ZAMÓWIEN PUBLICZNYCH
Nie można ograniczać konkurencji nawet ze względu na dobro pacjenta
Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 9 stycznia 2013 r., sygn. akt KIO 2852/12. W stanie faktycznym sprawy, Szpital ogłosił przetarg na dostawę defibrylatorów z możliwością transmisji danych. Urządzenia miały działać w ramach istniejącego systemu, więc zamawiający wskazał konkretną nazwę rynkową. Zaskarżyła to firma oferująca sprzęt konkurencyjnego producenta, o odpowiednich parametrach, ale tańszy. W ocenie skarżących postępowanie było jedynie iluzorycznie konkurencyjne. W ocenie Szpitala, Zamawiający kierował się zasadą dobra zdrowia i życia pacjentów i chęcią ujednolicenia systemu ratownictwa medycznego. Krajowa Izba Odwoławcza nie uznała takiej argumentacji, wskazując, że nawet chęć zbudowania jednolitego systemu informatycznego do ratowania zdrowia nie usprawiedliwia użycia w specyfikacji nazw konkretnych produktów. Narzucenie konkretnych produktów naruszyło zasadę proporcjonalności pomiędzy pożądanym efektem a metodą uzyskania. W konsekwencji nakazano zmienić specyfikację i usunąć z niej znaki towarowe. Możliwość udzielenia zamówienia z wolnej ręki Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2012 roku, sygn. akt V Ca 1281/12 Udzielenie zamówienia z wolnej ręki to wyjątkowy tryb, którego zastosowanie przez zamawiającego musi mieć uzasadnienie w konkretnym przepisie prawa. Ocenę, czy zachodzi taki wyjątkowy wypadek, należy przeprowadzić stosując wykładnię zawężającą, a nierozszerzającą. Zamówienia z wolnej ręki można udzielić między innymi wtedy, gdy zachodzi okoliczność, w związku z którą dostawy, usługi lub roboty budowlane mogą być świadczone tylko przez jednego wykonawcę z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze, z przyczyn związanych z ochroną praw wyłącznych, wynikających z odrębnych przepisów i w przypadku udzielania zamówienia w zakresie działalności twórczej lub artystycznej (art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2010.113.759 z późn. zm.). Aby zastosować ten tryb, Zamawiający musi wykazać, że w danej konkretnej sprawie mamy do czynienia właśnie z jednym wykonawcą. Dokument przedstawiany w postępowaniu ma potwierdzać wykonanie zleceniaWyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 23 października 2012 r., sygn. akt VIII Ga 137/12 Sąd Okręgowy w Bydgoszczy stwierdził, że dokument potwierdzający, że dostawy lub usługi zostały wykonane lub są wykonywane należycie musi zawierać treść, która w danym postępowaniu, mając na uwadze całą specyfikę zamówień publicznych, pozwoli na dokonanie tej oceny. Natomiast referencje mają charakter ogólny. Nie sposób zatem wymagać od Wykonawcy, żeby z treści referencji wynikało spełnienie zindywidualizowanego, konkretnego warunku. Dokument składany przez Wykonawcę musi posiadać treść, niezależnie czy w postaci stwierdzenia wprost, czy też opisowy, ale pozwalającą na wyciągnięcie wniosku o należytym wykonaniu lub wykonywaniu dostawy lub usługi. Bieg terminu na wniesienie odwołania Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2013 roku, sygn. III CZP 107/12 W odpowiedzi na pytanie prawne zadane przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Sąd Najwyższy podjął uchwałę, zgodnie z którą liczenie biegu terminu na wniesienie odwołania do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej powinno odbywać się według zasad określonych w art. 182 ust. 3 ustawy – Prawo zamówień publicznych.
Sąd Najwyższy orzekł, że w sytuacji, gdy wykonawca uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego poweźmie wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania przed dniem przesłania mu przez zamawiającego informacji o kwestionowanej czynności, bieg terminu do wniesienia odwołania liczy się według zasad określonych w art. 182 ust. 3 p.z.p. Odwołanie przysługuje więc (zależnie od wartości zamówienia) w terminach 5 lub 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. Bezpośredni dowód na zmowę przetargową nie jest niezbędny dla odrzucenia ofertyWyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 stycznia 2013 roku, sygn. akt KIO 2865/12 Krajowa Izba Odwoławcza orzekła w wyroku z dnia 15 stycznia 2013 roku, iż zamawiający na etapie badania i oceny ofert zobowiązany jest podjąć działania zmierzające do ustalenia czy złożenie oferty nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji. Jeśli dokona ustalenia potwierdzającego ten fakt to taką ofertę powinien bezwzględnie odrzucić. Mając na względzie stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 9 sierpnia 2006 r. (III SK 6/06), „że przedstawienie bezpośredniego dowodu na zaistnienie porozumienia ograniczającego konkurencję jest praktycznie niemożliwe”, KIO stwierdziła, iż taki dowód nie jest niezbędny, jeśli z okoliczności sprawy wynika, że gdyby nie współdziałanie wykonawców to realnie rzecz biorąc nie byłoby możliwe złożenie tak podobnych ofert i na tak różne części zamówienia.  VI.PRAWO PRACY
Nowe rozporządzenie dotyczące podróży służbowych Z dniem 1 marca 2013 roku weszło w życie Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U.2013.167). Rozporządzenie reguluje kwestie związane zarówno z podróżą służbową krajową, jak i zagraniczną, zastępując dotychczasowe dwa odrębne rozporządzenia obowiązujące w powyższym zakresie. Zgodnie z nowymi przepisami, w przypadku nieprzedstawienia przez pracownika biletów, rachunków poświadczających poniesione wydatki, bądź udokumentowania nimi tylko części poniesionych kosztów, pracownikowi nadal przysługuje prawo do zwrotu nieudokumentowanych kosztów przejazdu na podstawie pisemnego oświadczenia.Dieta krajowa wzrosła z 23 zł do 30 zł. Rozporządzenie reguluje także, w jaki sposób obliczać dietę, gdy pracownik ma zapewnione jedynie częściowe wyżywienie, również w przypadku korzystania z usługi hotelarskiej z zapewnionym wyżywieniem. Rozporządzenie wprowadza nowy sposób obliczania diety, gdy podróż służbowa trwa mniej niż dobę. Zasady obliczania ryczałtów nie uległy zmianie. Jedynie wysokość ryczałtów ulegnie zmianie w konsekwencji podwyższenia wysokości diety. Nowością są ograniczenia w zakresie zwrotu kosztów noclegowych poniesionych przez pracownika. Pracownik otrzyma zwrot kosztów noclegu w wysokości potwierdzonej rachunkiem – jednak nie większej – za jedną dobę hotelową – niż dwudziestokrotność stawki diety, a więc 600 zł. Niemniej jednak, w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów przekraczających wskazany limit.   Chęć skorzystania z wysokich zasiłków legalnym celem zatrudniania sięSkorzystanie z zasiłków z ubezpieczenia społecznego, również wysokich, nie może być uznane za cel, którego osiągnięcie jest sprzeczne z prawem. Za legalny cel zawierania umów o pracę uznał Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 29 stycznia 2013 r., sygn. akt III AUa 493/12 chęć skorzystania z ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym. Może to być nawet główny motyw nawiązania stosunku pracy, zamiast wykonywania pracy na innych podstawach prawnych. IX.PRAWO BUDOWLANE
Wykonawca nie powinien być obciążany karą umowną za dni, w których nie mógł wykonywać pracy ze względu na złą pogodęWyrok Sądu Najwyższego z 16.01.2013 r. sygn. akt II CSK 331/12W stanie faktycznym sprawy, wykonawca boiska szkolnego w gminie oddał je z opóźnieniem 10 miesięcy. Powodem opóźnienia były warunki pogodowe, uniemożliwiające położenie warstw poliuretanowych oraz zniszczenia dokonane przez wandali. Gmina domagała się, zgodnie z umową przewidującą karę za każdy dzień opóźnienia, kary, która przewyższała wartość wynagrodzenia wykonawcy, nie wypłacając mu w związku z tym żadnego wynagrodzenia. Z kolei wykonawca wniósł do sądu pozew wzajemny o wypłatę wynagrodzenia, w wysokości 90% wynagrodzenia przewidzianego w umowie. Po rozpatrzeniu sprawy przez sąd okręgowy (który uznał, że wysokość kary nie może przekraczać wartości kontraktu) i sąd apelacyjny, wniesiono skargę kasacyjną. Sąd Najwyższy orzekł iż:

  1.  zwłoka wynikła ze zniszczenia boiska przez wandali obciąża wykonawcę
  2. natomiast warunki atmosferyczne mają charakter obiektywny i za ten czas wykonawcy nie powinna być naliczana kara umowna

Kodeks budowlany miałby zastąpić w 2013 r. obowiązujące Prawo budowlane Jeśli taki kodeks budowlany wejdzie w życie, wówczas dojdzie do wielu zmian, mających na celu uproszczenie całego procesu budowlanego.Obecnie inwestor do wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę musi załączyć liczne zgody i uzgodnienia. Kodeks budowlany ma oprzeć się na domniemanej zgodzie budowlanej. Inwestor miałby złożyć projekt (jeden egzemplarz na papierze, dwa na nośnikach elektronicznych do odczytu), starosta, burmistrz lub prezydent miasta mieliby 30 dni na sprawdzenie zgodności projektu z wytycznymi planu, czy też studium dla danego terenu i wydania dziennika budowy. Zgoda miałaby charakter domniemany. Po upływie 30 dni inwestor mógłby rozpoczynać budowę. W przypadku niezgodności z prawem albo konfliktu interesów, organ wydałby sprzeciw w formie decyzji administracyjnej. X.PRAWO ADMINISTRACYJNE
Za garaż w budynku wielorodzinnym, wyodrębniony jako lokal użytkowy, płaci się 3% opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste.Ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego na cele parkingowe w budynku wzniesionym na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste pod budownictwo mieszkaniowe stanowi wystarczającą przesłankę umożliwiającą zmianę stawki procentowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego na podstawie art.73 ust,2a w zw. Z art.73 ust.2 i art.72 ust.3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami. [uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16.11.2012 r. Sygn. Akt III CZP 62/12] Opłaty za użytkowanie wieczyste działki pod budynkiem właściciela lokalu w spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkańcy dzielnicy Śródmieście w Warszawie, którzy nabyli własność lokali wyodrębnionych ze spółdzielni mieszkaniowej utracili prawo do 50% bonifikaty w opłacie za użytkowanie wieczyste gruntu.
Samorządowe kolegium odwoławcze uznało się za niewłaściwe do orzekania o bonifikacie, w przeciwieństwie do orzekania o kwestii podwyżki opłaty.Zdaniem dzielnicy Śródmieście bonifikaty w opłacie za użytkowanie wieczyste, które wynikają z umowy o oddaniu gruntów w użytkowanie wieczyste, dotyczą jedynie spółdzielni („za tereny odddane w użytkowanie wieczyste spółdzielniom mieszkaniowym lokatorskim zniżka wynosi 50%”).Uchwała jest powiązana z osobą użytkownika wieczystego, nie z konkretnym gruntem – zatem zniżka, która zgodnie z uchwałą przysługiwała spółdzielni nie może być przeniesiona na kolejnego użytkownika wieczystego gruntu, pozostającego własnością gminy. Natomiast w przypadku podwyżki opłat za użytkowanie wieczyste można odwołać się od niej:

  1. w terminie 30 dni od otrzymania aktualizacji opłaty należy złożyć wniosek do samorządowego kolegium odwoławczego wskazujący, że aktualizacja jest niezasadna lub w niezasadnej wysokości,
  2.  w terminie 14 dni wniseść sprzeciw od orzeczenia samorządowego kolegium odwoławczego do sądu (od orzeczenia sądu można wnieść apelację).

Konieczność wypowiedzenia dotychczasowej umowy z firmą odbierającą śmieci.                                            Od 1 lipca 2013 r. wywozem śmieci w imieniu gminy zajmie się firma wyłoniona w przetargu. Gmina będzie pobierała od mieszkańców opłaty, które pokryją koszty wywozu odpadów. Każdy mieszkaniec musi sam wypowiedzieć dotychczasową umowę. Jeśli nie rozwiąże się jej do 30 czerwca konieczne będzie podwójne płacenie za wywóz śmieci – dotychczasowej i nowej firmie wybranej przez gminę. Przy rozwiązywaniu umowy trzeba wziąć pod uwagę termin wypowiedzenia, który standardowo wynosi 1 miesiąc, ale mogą być i dłuższe, np. 3-miesięczne – konieczne jest zweryfikowanie tego w umowie.

Stosowanie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO po zakończeniu turnieju

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 06 marca 2013 r., sygn. Kp 1/12 Dnia 6 marca 2013 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że specjalne regulacje ustawy z 7 września 2007 r. o przygotowaniu turnieju EURO 2012 nie mogą mieć zastosowania do przedsięwzięć EURO 2012 niezrealizowanych przed rozpoczęciem turnieju.
Uchwała została podjęta w związku z wnioskiem Prezydenta o zbadanie konstytucyjności propozycji nowelizacji tej ustawy. Celem nowelizacji miało być wydłużenie czasu stosowania ustawy w stosunku do tych inwestycji, które są nadal w budowie, a wobec niektórych nie uzyskano decyzji niezbędnych do rozpoczęcia inwestycji. Ustawa o przygotowaniu EURO 2012 wprowadziła szeroki katalog zmian proceduralnych ułatwiających przeprowadzanie wywłaszczeń pod inwestycje ograniczając konstytucyjne prawo własności. Zakończenie turnieju EURO 2012 sprawia, że zniknęła podstawa stosowania szczególnych regulacji wywłaszczeniowych. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego rozwiązania przyjęte w projekcie nowelizacji ustawy w sposób niejasny i niejednoznaczny wyjaśniają problem dalszego stosowania ustawy, co godzi w zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Trybunał uznał za niedopuszczalne automatyczne stosowanie ograniczającego konstytucyjne prawa reżimu ustawy o przygotowaniu do turnieju EURO 2012 w sytuacji, w której zadanie tej ustawy zostało zrealizowane. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do podważenia efektywności konstytucyjnej ochrony praw podmiotowych. W konsekwencji omawianego orzeczenia, ustawa o przygotowaniu turnieju EURO 2012 nie znajduje zastosowania do infrastrukturalnych przedsięwzięć, które nie zostały rozpoczęte przed turniejem EURO 2012. W odniesieniu do przedsięwzięć w toku, które zostały objęte decyzją lokalizacyjną, stosuje się przepisy ogólne.

Zmiany w zakresie wnoszenia uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego W dniu 12 kwietnia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2013 r., poz. 405) Zmiana wprowadzona przez nowelizację dotyczy kwestii związanych z wnoszeniem uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w postaci elektronicznej. W dotychczasowym stanie prawnym uwagi należało wnosić na piśmie, przy czym za wniesione na piśmie uznawano także uwagi wniesione w postaci elektronicznej, jeśli były one opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Nowelizacja wprowadziła trzy alternatywne sposoby wnoszenia uwag w postaci elektronicznej. Mogą one być opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu, wnoszone jako uwagi opatrzone podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP oraz za pomocą elektronicznej skrzynki podawczej. Podsumowując, zmienione przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym umożliwiają wnoszenie uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego za pośrednictwem wszystkich narzędzi elektronicznych udostępnionych przez administrację publiczną, co zdecydowanie ułatwi współdziałanie obywateli z organami administracji publicznej w zakresie opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.